De HERE geneest de verbrokenen van hart en verbindt hun wonden. Psalm 147:3

Historisch gezien is deze psalm een lofzang aan God voor zijn toewijding en trouw aan het volk Israël.et refereert naar de periode na de ballingschap, toen God Jeruzalem en de tempel, wederom opbouwde om de Joden een thuis aan te bieden. Vele Joden in diaspora hebben in die tijd gretig gebruik gemaakt van deze mogelijkheid om naar hun land terug te keren. Het is begrijpelijk dat bij deze Joden intense gevoelens leven van diepe vreugde en blijdschap, maar bij anderen vooral ook, gevoelens van berouw en verdriet. Berouw, omdat ongehoorzaamheid aan God geleid had tot de ballingschap. Verdriet, vanwege allerlei reden. Dwars door de mengelmoes van vreugde en verdriet roept de psalmist de mensen op om God lof te brengen. Ja zo hoort het, als gelovige. Ook degenen die een gebroken hart hebben vanwege zonde, verdriet of wat dan ook, worden, als zij tot Hem gaan, door God genezen naar geest, ziel en lichaam. In deze psalm vinden wij als gelovigen van deze tijd alle elementen die nodig zijn om de Heer te dienen. Het grondbestanddeel van al deze elementen is te vinden in vers 11: De Here heeft welbehagen in wie hem vrezen, die op zijn heeft goedertierenheid hopen . Zo levenshouding spreekt van diep respect hebben voor God en in elk situatie verlangend uitzien naar zijn interventie, omdat hij bij machte is. Hij is die het aantal van de sterren bepaalt en ze ook nog benoemd! Godvrezend en uitzien naar zijn goedertierenheid is alleen mogelijk wanneer betrokkene een relatie heeft met Christus. Zo iemand zal ervaren wat het betekent: Hij geneest de verbrokenen van hart en verbindt hun wonden. Genezen van een verbroken hart en verbinden van wonden is in de relatie met Christus altijd een geestelijk proces. Hoe verder de gelovige in dit proces gaat, hoe meer die genezing zal ervaren naar geest, Ziel en lichaam. Dit proces wordt niet geleert op school, maar enkel en alleen wanneer de gelovige zicht laat leiden door Christus. Amen